Her gün bir hayal öldürdüm

Akýp gitti bir akþamüstü bütün tebessüm
Yalnýzlýðýmla barýþýk kendimle küsüm
Yataðýmýn baþýna soluksuzca uzanýp
Dün gece hep seni düþledim,sevgine yanýp

Kirpiklerim seni görmek için kapandý
Yüreðimdeki kor seni sevmek için yandý
Vicdan diye sýzlanan ruhla beden çilekeþ
Güneþe meydan okur gibi söndü bu ateþ

Alnýmýn kýyýsýndan iç içe akan ter ki
Kýþ mevsimi hangi toprakta çiçek biter ki
Süzülüp dururken güz mevsiminde bu yaprak
Belki bizde kalkarýz,sevinçten aðlayarak...

Bir aynaya birde feryad eden resme baktým
Bir gün ben,güneþin batýþýyla batacaktým
Eðer sahil kýyýsýna demir vurmasaydýn
Yahut yýldýz gibi gözümde parlamasaydýn

Senden bir koku düþtü avuç içlerime
Senden bir fotoðraf kazýndý gözlerime
Akýp durdu bütün hayal bankýn kenarýna
Elbet sevgi saklanýr her þiddetin ardýna

Masum aynalar çürümüþtü seni görmekten
Hiç çekinmedin gözümü yaþla izlemekten
Ve süzülürken damlalar tek tek yanaðýma
Her gün bir hayal öldürüp yattým yataðýma




Sosyal Medyada Paylaşın: