Bürümüþ her yaný muhteþem bir renk, Hayat bilinmezliklere, daha nelere gebe. Rast gelecek mi bilmem, Gözlerin gözlerime, nenefesin nefesime? Allah bilir... Çiðdemler, papatyalar açmýþ baharý müjdelercesine. Etrafta enfes kokular, Tarifsiz bir enerji, sýcaklýk yayýlýyor ruhuma, bedenime. Sanki cennetten bir köþe bu þehir.
Yarým kalmýþ bir hikaye gibi eksik ve gizemli. Tuzaða düþmüþ bir kuþ ya da, Oltaya takýlan bir balýk gibi çaresiz. Gözümü alamadým, doyamadým belki bir türlü. Ama gem vurdum içimdeki hislere. Aðlamak istedim aðlayamadým, Vazgeçtim sustum sadece. Hatýrlamýyorum bilmem kaç kere. Maviliklere dalýp çiviledim gözlerimi uzaklara.
Orhan ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
orha şentürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.