Ben Topraktan Bir Canım
Ben topraktan Bir caným...
Her þey aslýna döner zamanla!
Belki tesadüfen yeryüzüne düþmüþ Bir insaným,
Ve ansýzýn benden uzaklaþýr caným,
Sana yardýmcý olamadým diye kýzma bana, anla!
Anla ki
Hatýrý kalmasýn üzerimde
Olmuþlarýn ve olacaklarýn.
Anla ki bana dair deðil
Yaþadýklarýn ve yaþayacaklarýn!
Ben ki çürümüþ kokuþmuþ bir dünyanýn en dibinde,
Ben ki tarifsiz duygular içinde,
Daha kendime yetiþemedim ki sana nasýl yetiþeyim.
Sanki bu yeryüzünde
Ben kapýsý kýrýk bir haným.
Sanki acýlarýn kralý
Maðdur olmuþ ilkelerde Sultaným!
Binbir emekle toparlasam bir yanýmý,
Pes etmeden yürüsem hayat yolunu,
Diþime takýp canýmý
Esen bulsa bir yaným
Maðdur olur öteki yaným!
Her þeye ermez
Aklým cüzidir benim.
Ve olacaklara gücüm yetmez,
Gücüm fanidir benim!
Ben topraktan Bir caným,
Sana yetiþemedim diye kýzma bana
Üzgünüm, caným!
Elbet ben de isterdim
Seninle mutlu mesut bir hayat sürmek.
Seneler aktý geçti,
Çok sevmenin vakti geçti,
Nasip deðilmiþ bize gülmek!
DuyguseliozaN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.