Göðüs kafesimde bir daralma hissediyorum. Kalp ritimlerim bozuldu. Nefes alamaz duruma geldim.
Martýn telaþlý sabahýnda Kurþuni ipeklerimi örüp Yýrtýk kýyafetlerimi onardým. Týpký son dersmiþ gibi Dünlerin sahipliðiyle Etrafýn doz dumanýyla Gözlerim görmez Kulaklarým da duymaz hale geldi.
Ölümün derinliði kadar Zor zamana sýkýþmýþ Ruh gibiyim. Gözlerimden yaþlar dinmiyor Günüme Ýnsanlarýn çýðlýk sesleri karýþýyor Yutkunamaz hale geliyorum.
Enkazdan çýkmýþ hayat maceram Bundan sonra Böylesi büyük acýlarý nasýl atlatacak Hayat nasýl geçecek hiç bilemiyorum?