Emek

Emek,
Günden güne ayný döngü.
Gittikçe zorlaþan, asla tükenmeyen.
Eskiyen fakat hiç bitmeyen.
Çizgili yüzü, biraz da kirli elleri,
Bi’ sanatçýnýn tablosu gibi.
Ahþap, metal ve gürültü,
Tan vaktinden gece yarýsý gibi.

Emek,
Hiç durulmayan, fýrtýnalý bi’ deniz.
Ayný dakika ayný saat,
Akýntýya karþý yüzmek gibi.
Hayalini unutmak,
Tutunduðun halatý býrakmak gibi.

Emek,
Ayný kalabalýk içinde,
Farklý insanlar olmak gibi.
Ayný düþünüp,
Hiç söyleyememek gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın: