"Nasýl bir zamana düþtük, biz böyle. Nerede, nasýl, niçin, var edildiði belli olmayan, bir alay anlamsýz, ruhsuz beden ile imtihan halindeyiz. Açýklayalým, ki, resmin tamamý görünsün, cümlelerimizde, sevenlerimize. Analýk, babalýk yapmaz, evlatlýk bekler. Sevgi göstermez, sevilmeyi bekler. Saygý nedir bilmez, saygý bekler. Karýlýk yapmaz, kocalýk bekler. Sýr saklamaz, sadakat bekler. Dostluk yapmaz, arkadaþlýk bekler. Vatandaþlýk yapmaz, devlet bekler. Demokrat olmaz, demokrasi bekler. Adaletli olmaz, adalet bekler. Ýþi ehline vermez, liyakat bekler. Laik olmaz, laik yönetim bekler. Cumhuriyet düþmanlýðý eder, Cumhuriyet’in saðladýðý vatandaþlýk hakkýný bekler. Bekler, bekler, beklerde, bekler... Daha çok beklersiniz ruhsuz cesetler. Önce ben neyim, diye bir düþünün, Kiþinin kendi ne ise, bulacaðý muamelede odur... Gazeteci Yazar ’’Tankutalp Altunsoy’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.