GÝDÝÞ O GÝDÝÞ Harmaný kaldýrýp, yükü saranlar, Taþýndý köylüler gidiþ o gidiþ, Üç beþ yaþlý köy de, arda kalanlar, Elini öptüðüm, gidiþ o gidiþ.
Yükünü þehire çözüp attýlar, Köyünden uzakta, katta yattýlar, Eksoz’a duman’a nefes kattýlar, Oksijen kalmadý, gidiþ o gidiþ.
Hýsým akrabalar, bir birin yoklar Dost deyi sevdiðin, sýrrýný saklar, Küçükler sofraya, büyüðü bekler, Herkes ayrý telden, gidiþ o gidiþ.
Bu devir’ki, gardaþ bana yaramaz, Korkar oldu insan, sorup aramaz, Bu kadarda insan, bencil olamaz, Karþýlýksýz sevgi, gidiþ o gidiþ. Fatih Özkan 22.03.2022 perþembe Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.