ZİNCİRDEN KOPAN MUTLULUKLAR

Çocukça yaþamak þýmarmak ister,bazen,
Ýçimizdeki rengarenk boyalý duygularýmýz,
Çünki bizi yaþlandýran o uzak,ulaþamadýðýmýz,
Umutlarýmýz mutluluklarýmýz,


Deðilmidir ki hayatta en acý olan kalan þeyler,
Bir dolu acý yaþar insan farklýymýþ ne farkeder,
Ama acý olan daha fazla,ah þu yaþanýlamayan,
Umutlarýmýz mutluluklarýmýz,


Hayat bizi bazen aðýr,þu kurallara baðlar,
Kopmayan kalýn zincirlere,sýmsýký baðlar,
Bizi adeta zorlar ,derin iç çekiþleri baþlar,
Umutlarýmýz mutluluklarýmýz,


Ama düþlerde özgürlüðün sesi sorulur canda,
Kulaklar müziði duyup,yeniden canlanýr da,
Söylenmek istenir birden dudak uçlarýnda,
Umutlarýmýz,mutluluklarýmýz,


YAZAN BÝNAY SEYMEN
12.5.2008
,


Sosyal Medyada Paylaşın: