OTOGARDA BİR ÇOCUK

Yola çýktým þimdi bir otogardayým
Bir kalabalýk insan seli off,sormayýn,
Herkes kendi aleminde buldum bir bank,
Koydum valizimi insanlara bakýyorum,


Ýnsanlar öbek öbek toplanmýþ uðultu,
Sanki o an bir çember oluþturmuþ,
Neþeyle gülenlermi ? el sallayanlar mý?
Gece deðil de gündüz sanýrsýn sanki,


Dikkatimi çekti orada küçük bir çocuk,
Yaþlý tatlý bir kadýna doðru koþarken,
Bir baktým ki bastonu elinden düþmüþ,
Ona kolunu vererek acýmayla tutmuþ,

Gözleri çok zor görüyor elleriyse titriyor,
Çocuk sýmsýký sarýlmýþ,kadýn sa yaslanmýþ,
Beraber yürüyorlar kalkacak otobüse doðru,
Sevginin gücü yüzüne doðmuþ tatlý gülümsüyor,

Ailesi gel hadi nerede kaldýn diye baðýrýrken,
O kulaklarý duymazmýþ gibi iþitmek istemiyor,
Yaþlý kadýný tüm gücüyle otobüse yerleþtiriyor,
O mutlu harika çocuk yüreðimden,
Ýnanýn asla silinmiyor,ve,
Hiç gitmiyor...


MÝNÝCÝK BEDENÝNDE DEDÝM,
NEDE BÜYÜK MERHAMET TAÞIYOR..
GÜLÜMSEDÝM,
OYSA KOLUMA ÇARPIPTA BÝR ÖZRÜ ÇOK BÝLEN
YUMURCAKLARDA VAR DEDÝM..





Sosyal Medyada Paylaşın: