MARMARA KIYISINDA SERZENİŞ
MARMARA KIYISINDA SERZENÝÞ
Bu þiirimi sana Marmara kýyýsýnda
Apaçýk hapþýrýyorum
Seni Allah’a tafþýrýyorum
Gözlerini Meryem’in gözlerine dikesin diye.
Þizoidli sabahlarým dolsun genzine
Ben bakýr kokusunu bilemem kehribar gözlü yarim
Sabahýn serin tavrý beni gýdýklar
Sonra bozulur týlsým güneþ zuhur edince
Nahýrtel’de meþe aðaçlarý geniþ yapraklýdýr rüyalarýmda
Bu yüzden zümrüd-ül anka uykusundan gayrý bilemem
Sana Beyazýt kulesinin dibinde
Yani Ayasofya ve Sultanahmet’e eþit açýlardan
Seslenmiþtim, sesimde yunusça bir serzeniþ
Þimdi kýyýsýndayým tüm þehir labadalarýnýn
Laçka felsefelerin ve Marmara’nýn
Netameli bir serzeniþ bu, kehribar gözlü yarim.
Bu balýklar aralarýna ringalarý, hamsileri sokmazlar
Bu martýlar telgrafýn tellerine konmazlar
Ama anlamýþlardýr ýspazmozumun akut olduðunu
Birde kehribar gözlerinin elaya çaldýðýný..
Eðer çýkarsa gün ýþýðýna bu þiirdeki utku
Bu serzeniþ, bu serenat, bu yusufçuk nutku
Unutur güneþ dolmayý pencereden
Ay dolmayý boðaza
Ve bakýr yoktu, kokusu yoktu, Marmara oyuk oyuktu
Kehribar gözlere tedirgin bir uyku
Bir de küpeþteli mýsralar oturmuþtu
Yine Mikail melekçe aðýrsamýþtý sofrasýný
Senatör vakarlý kumarbaz kesilmiþti Ýstanbul
Yýkmýþtý tabularýný, kutsamýþtý genç softasýný
Kara ve doluya tutulmuþtum ben, býngýl býngýl
Yepelek ve kehribar gözlü yarim, sen yoktun
Benzim attý, buz kesildim, gözyaþlarým büðetleþti
Sana olan zaafým bir kez daha netleþti
Ukde oldu dilime bu serzeniþ, bu sapký
Önce örselendi, sonra ökselendi, yedi düvele dolandý
Bakýr kokusu bir yalandý kehribar gözlü yarim
Bu serzeniþe dayanamadý sular
Marmara bile dalgalandý
Yakup KOÇAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.