Diyemedim!

Diyemedim!

Genlik uçtu gitti ona doymadan
Farkýna varýp da hey diyemedim!
Nefesler tükendi durup saymadan
Geçmiþe dönerek vay diyemedim!

Saçlarým aðardý, ýþýðým söndü
Piþmanlýk defteri önüme kondu
Gelecek silindi, zamaným dondu
Ömrümü yerine koy diyemedim.

Ayaklar koþmuyor, ýradý yollar
Dökülen yapraðý açmýyor dallar
Tutup çekemiyor takatsiz kollar
Dizlerim sýzlýyor, oy diyemedim!

Ýhtiras boþ kuyu, bir gün dolmadý
Bu dünya boþ imiþ, gerçek olmadý
Her telden oynayan hayal kalmadý
Nefsin hevasýna kýy diyemedim.

Teselli kar etmez feryat figana
Mola sorulur mu yokuþ çýkana?
Kim alkýþ tutar ki hayal yýkana?
Zalimin zulmüne huy diyemedim.

Eceli durdurmaz nefsin halleri
Gün gelir bülbülün susar dilleri
Kim dedi yorulmaz sazýn telleri?
Vesvese çalana ney diyemedim.

Mustafa Hoþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: