Şu Bahtıma Sükut Düştü Düşeli

Þu Bahtýma Sükut Düþtü Düþeli

Þu bahtýma sükut düþtü düþeli
Muhabbet demledim yüreðimde ben
Yuvarlak dünyada dostluk köþeli
Yine de olmadým kadere küsen.

Bu günüm bir daha geçmez elime
Her günüm koþuyor hýzla ölüme
Ecel denen þerbet deðdi dilime
Þu yeller nerede, baharý esen?

Kýskanan yürekten huzur içilmez
Güzellik uðruna dostluk biçilmez
Ýnsanlýk erdemi yolda seçilmez
Fikirler ölünce kaybolur desen.

Bir sabit fikirli bil ki delidir
Gerçeði görmeyen insan ölüdür
Sevmeyi öðreten yürek dilidir
Sevgi pýnarýný egodur kesen.

Öðrenmek düz yoldur, anlamak yokuþ
Ayna bir olsa da farklýdýr bakýþ
Sanat ruh iþidir, her gönül nakýþ
Dikeni gül eder bülbül-ü lisan.

Hoþgörü, bal ile dolu bir tastýr
Merhamet erdemli kalplere hastýr
Sevgisiz hayatýn meyvesi yastýr
Aþký zirve yapmaz sevgiden kýsan.

Mustafa Hoþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: