O kadarız
gök mü yýkýldý gözlerin semaya bulanýk
bu hazanda gömdüler son mazinin güzelliðini
hepimiz davacýyýz ,oysa baþ þüpheli biz deðilsek
kim bu dünyanýn çivisini çýkaran zalim
zaman ki akan bir ýrmak, batanda bizleriz
nedenmi ýrmak
çünkü hangimizin görünüyor izleri
tarih sayfasýnda yokuz
tanrýnýn kitabýnda kaç yaprak yer kaplayan
günahlardan ibaretiz
ruhumuz var mý gerçekten
sadece kemik ve etten
fazlasý olamadýysak eðer
bu sürgüne giden ruhlarýn hesabýný soracaklar bizden
ne benliðimiz beyaz
ne geldiðimiz toprak artýk eski toprak
kurulu düzenbazýz
her birimiz ayrý ihanetin bahçivanlýðýný yaparken
nefret meyvelerinden baþka mahsulü toplamayacak artýk insan
uykumuzda ayný deðil
gündüzümüzde
güzelliklerimiz her geçen gün sýyrýlýyor aklýmýzdan
evlerimiz geniþ kalplerimiz dar
sokaklarýmýz aydýnlýk , gözlerimizde karanlýk örtüler var
duygularýmýz karmaþýk ve ruhumuz yorgun
çöller gibiyiz sulak vadilerde
nidalarýmýz sessiz desen deðil çýðlýk çýðlýðamý yoksa
büyük vurgunlar peþinde her birimiz
bir geminin parçalarý gibiyiz oysa
batarken kavgamýz neden
belki düzeltebiliriz
kalbimiz hala atarken
belki düzelmez
tanrý bilir ben bilmem
belkide olmasý gerektiði gibiyizdir
fazla günahkar
tamahý olmayan
ne yarýnýmýz var ne geçmiþ aklýmýzda
bir tek bugün varýz ,o kadarýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.