Kýraðý yemiþ Þebnem ürpertisi Bir an dý! Gerçeðin ta kendisi idi Mayýs’tý. Yani Adý "Gülan"dý, Gül kokulu bir andý! Geçen yýl Kasým ayýnda Tesadüfen kesiþti yollarýmýz, ÝZFAÞ KÝTAP FUARI’nda Ne de güzel tanýþtýk! Biz Ayný coðrafyanýn Mültecisi, Acý patlýcaný kýraðý çalmýþ Ýki garip candýk!
O
Bana erken, Ben ona Geç kalmýþ gibi Olsak da, "Yaþ" denilen Soyut o zýrva Engelleyemedi Benim ona, Benim Aþkýn gezegenine O çekim alanýna düþmemi.. Tam da Boyu boyuma, Huyu huyuma denk, Suyu suyuma can oldu Diye sevinirken,
Zehirli bir hançeran gibi Kanatýyor sözleri, Týrmalýyor hem kulaðýmý Hem yüreðimi; 《Sana umut verip, sonradan üzülmeni istemem》 , Der de bana, Hiç mi düþünmez acep? Düþünemez mi, Umudum, Güneþi kýskandýran her gülüþünde, Çukuruna gömüldüðüm Gamzelerinde, erkence açar......, Mutsuzluðun Ölüm ötesi çiçekleri.. Anla be keman’i n’olursun, Narin gülüm, Gülan’ým, Ya; Ahir mutluluksun, Senli, Çok mu çok zengin gönlüme Ya da Sonsuza dek Ateþi sönmeyecek Bir cehennemsin, Sensiz beter, Yoksul ömrüme.. 18:Mart:2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.