kendimi kopardým dalýmdan,
üslubumun tavrýna sövüyor yeþil,
o kadar ki hazýrým gitmeye;
saat beþ kala istasyonu;
sana gideceðim,
adýmlarýma, n/e yaptýn..
baygýn suretimi kýrdým aynada,
elma sepetine attým;
kiralýk gamzeleri,
kirpiklerimin omurgasýndan sarkan uykular,
gözlerinin gölgesine firar,
gündüz, gecenin gerdeðinde,
baþ göz edilmiþdi günahsýzlar,
kalbin için vaz geçtiðim;
selasý okunmuþ, nefesi ne yaptýn..
bu dünyanýn göç ekseninde;
emanet düþler,
sýð kayalýðýn, kirli berraklýðý
mevzisinde baskýn yediðim yol,
mecalsiz kollar;
bunca yalnýz kalýþý sarmaya,
ikimiz olmalýydýk, her an ,
her son’ a varýþ,
birimiz çekiyoruz þiirde ýzdýrabý,
kalemimin mezarlýðýna gömdüðüm;
tenimde vurgun yiyen,
yaðmur kokan saçlarýný, ne yaptýn...
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.