Bir kalbim vardý içinde sen olan Yýkýlan,biten umutlarýmý yeþerten Yüreðimin bir köþesinde olupta Ama bir türlü sevdiðini söylemeyen Ýçimde ki sýzýlarý duymasa da yüreðim Her gece parmak uçlarýmda öldürürdüm isyanýmý Sensiz sokaklarda dolaþýrken,duymadýn feryat seslerimi Gecelere çivi çakar oldum Sol yanýmý acýtan sevdam,yine de sen aðlama Teselli dedim,senden gelen her þeye Her seferinde kendimi karanlýk kuyulara tutsak buldum Gece mavisi sevdalarýmý ararken gökyüzünde Çýðlýk çýðlýða sesler duydum Iþýk saçmak senin için gelince gecene… Konmak isterdin her zaman bu can tenime Göðüs kafesimden öpmek isterdi dudaklarýn Fersiz gölgem, yüzünün aynasý olurken Yakamozunda seyrettim sönen ateþini Ya büyüme yüreðimde çýk git Yada güneþimde kýzaran meyveni yedirme kimseye Becerebilirsen bir þiir yaz gönül sayfama Sözlerinden þarký yapayým dillerden düþmeyen Bak mevsim sonbahar senfonisi çalýyor Sabret,gözlerimden çiçek olup yüreðine açayým Patilerinden tut ellerimin, sen kovala ben kaçayým Hep ayný Ay’ýn altýnda karanlýðýna yýldýz olurum Ýçinden umudu eksiltmeyen,bakanlarýn göremediði Görenlerin çaresizce seyrettiði Sevildiðini bildiði halde naz yapýp,gelmeyen sen Karanlýk olsa da,bir gece var O karanlýkta yerde bir bekleyen "ben" Kendini kaybetmiþ huzur bulamayan"sen" YEÞÝLIRMAK Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.