Ürkütücü Bir Sessizliktir Gözyaşım

Ýzini geride býrakan telaþlý bir gün kesiðiydi kaçýþlarýn
Efsunlu gönlümüzün zindanlarýnda, aþk hep mahpustu
En büyük sevdalarýn kapýsýndan dönmüþtü yüreðimiz
Korkularýmýzýn korkunç uçurumlarýnda yapayalnýzdýk
Derinliðini bilmediðimiz düþtü oysa avuçlarýmýzdaki
Delirmiþ düþüncelerimizin sabýr hatlarýný geçemedik

Ay ile yýldýz aykýrý bir tutkuyla geceleri beklerdi hep
Zinciri buz tutardý, biz ruhlarýmýzýn kilitlerini açtýkça
Üþürdü ellerimiz, tutkulu sarýlýþlarla yuvarlandýkça
Tedirgin bir kuþ olurdu vakit, kýyardýk sevinçlerimize
Kýrýlgan yüreðimin ufuk çizgilerine gülüþün düþerdi
Yüzünün ezber kývrýmlarýnda usuma seni çizerdim

Aykýrý zamanlarýn gül destelerine yýldýrýmlar düþtü
Utançsýz mutluluklarýn kayýp sularýnda balýklar yasta
Islak bakýþlarýnda ürkütücü bir sessizliktir gözyaþým
Kýymýklarla sardýðýn yaralarýma karýncalar üþüþüyor
‘Sus’ diyor dünlerim, yüreðime kuþlar yuva yapýyor
Anlamsýz yargýlarýn göðsünde en çok gurur üþüyor

Ýki kiþilik hüzünlerin çerçevesine resmini çiz bana
Korkularla alabora olmuþ gemilerden el sallayarak
Çýrýlçýplak düþlerin penceresinde günlerden Eylül
Bakýþlarýnýn durgun sularýnda þarkýlar aþký çalýyor
Sürgün vedalarýn mezarlarýnda dudaðýmda özlem
Yasak þehirlerde kaç mevsim daha var kavuþmaya!

Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın: