EMİŞİK SEVDÂLAR

Gençlik yýllarýmýzý,
Hüzünlerimizi, sevinçlerimizi,
Paylaþmýþtýk birlikte.
Ýçe kapanýktý, duruþu.
Yalnýz gözleri, hep gülümsüyordu.
Daha önce hiç görmediðim,
Yazlarý tatile gelen,
Bir süre akrabalarýnda kalan,
Bir kýzý sevmiþti.
Benimle paylaþmýþtý,
Duygularýný, hüzünlerini.
Hiç bu kadar mutlu görmemiþtim,
Gözlerini.!
Acý kuyunun karþýsýnda,
Dayýsýnda kalýyordu,
Zülâl.
Bazen beraber geçerdik.
Evlerinin önünden.
Gözlerim takýlýrdý,
Gülümseyen bir yüzle,
Hep bakakalýrdý, arkamýzdan.
Teselli ederdim hep,
Ýnþaallah kavuþursunuz diye.
Askere gitmesine günler kalmýþtý.
Zülâli bir daha görememenin,
Ateþi sarmýþtý, benliðini.
Annesine açmýþtý,
Duygularýný, sevdâsýný.
Hiç olmazsa, söz kesilseydi.
Beklemek kolaydý artýk,
Askerliðin bitiþini.
Annesi, zülâl ismini duyunca
Neredeyse þaþkýnlýktan bayýlacaktý.
Yýllar öncesine gitmiþti,
Hatýralarýnda.
Zülâlin babasýný öldürdükleri güne.
Uzaktan akrabaydýlar.
Henüz dört aylýktý,
Kimse ilgilenmemiþti.
Cenazesi kaldýrýlýyordu, babasýnýn.
Bir köþeye býrakýlan,
Açlýktan aðlamasýný,
Susturabilmek için,
Kucaðýna almýþ, emzirmiþti.
Zülâl bebeði.
Oðluna döndü ;
Zülâl senin, süt kardeþin.
Emiþiksiniz demiþti.
Yýkýlmýþtý,
Duyduklarý beyninde uðulduyordu.
Sanki her yer kararmýþtý.
Evden çýktýðýnda,
Gece yarýlamýþ,
Dönüþü olmayan,
Karanlýk çekmiþti içine.
Sabahýn ilk ýþýklarý ile,
Acý kuydan su almaya gelen kýzlarýn,
Kuyuya saldýðý kovanýn,
Çekmekte zorlanmasý ile,
Kuyunun içine bir ayna tutularak, bakýldýðýnda
Birþeylerin düþtüðü anlaþýlmýþtý.
Kuyuya bir urgan baðlanýp, indirildiðimde
Bu dünyadan, çoktan göçmüþ olan
Arkadaþýmýn cansýz bedeniydi,
Gördüðüm.
Kuyudan çýktýðýmda,
Pencereden bakan zülâlin,
Aðladýðýný gördüm,
Emiþik sevdâsýna.!



..............................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın: