Zaman dursun bu an'a...

Zamana düðümlediðimiz uzun bir masal
telvesinde çakýr keyif düþlediðimiz
yüzün yüzüme düþerken her hecede
hep bir yaný eksik kalýr sözcüklerin dilinde
suyun yüzünde, göðün evinde, yerin sesinde
bitmesini istemediðimiz isterik bir zaman
o zamana düþsün yelkovan ve akrep
tik tak lamasýn hiç bir salise adýmlarýný

çerçevesiz pencerede resmediyoruz ayý, güneþi
rengin saçlarýnda demleniyorken yüreðimiz
ellerimiz bahar telaþýnda, yüreðimiz gül tomurcuðu
teyellenecek onca aný var þimdi göðümüze ilikleyeceðimiz
sayfalarca yaþanmýþlýk sarmalar tenimizi
biz adanmýþlýðý kutsanýr her hücremizde
yüreðimizin topraðýna düþen cemreler filizlenir
cennet kokusunda gülüþün, durdurur bizde zamaný
su gibi sarýlýrýz bize,
bize ait bir dünya,içimiz dýþýmýz bir

saðanak bir ateþin tutkusunda dize gelir
dudak büktüðümüz ne varsa...
çok sonra gelen ve hiç bitmeyecek olan biz
yaþamýn ritminden baðýmsýz,
kendi ritmimizin sesinde nefesimiz
imbatýnda yakamozlanýr serçe yüreðimiz
miski amber kokusunda örtünür gece
uçsuz bucaksýz göðe uzanýr sarmaþýk ellerimiz
dursun zaman, dursun dünya yana, yana bu an’a...

10/03/23🍃...








Sosyal Medyada Paylaşın: