Tüm o mevsimsizliðin soðukluðunda, Dilsiz, saðýr, körüm, Þimdi hayatýmýn en acý doruðunda, Hissiz, kýrýk, kötüyüm, Nasýl da aðýr geliyor dakikalar, Nasýl da hüzünlü çalýyor enstrümanlar, Dünyanýn hýnca hýnç doluluðunda, Terkedilmiþ þehirim, Kimsesiz köyüm, Kupkurak çölüm.
Istýrabý soluduðum da çürümüþ ruhumdan, Çatallýyým, hýrýltýyým, öksürüðüm, Sahnesi kanlý oyunumda, Karakteri dibe, Kostümü boka batmýþ, Meddahým, soytarýyým, jönüm.
Ivýr zývýr, Bir dünya külfet ile doluyum, Sevgiliye hasretimden daha bir deliyim, Kahroluþun, karanlýðýn, yalnýzlýðýn yuvasýyým, eviyim, Þimdi en koyu cesetten bile ölüyüm, Ölümden bile koyuyum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.