Dertleþdim yine bulutlarla Üþüdüm,gecenin ayazýnda Baðrýmda bir alev tenim de gidiþinin dondurucu soðuðuyla
Yine aðladým bu gece Bazen saðanak yaðmur Bazen fýrtýnalar koptu Bazen de deli bir rüzgar esti Gönlümde
Sanma ki ben sensiz mutluyum Gülen eðlenen biriyim Bir parça ekmeði yerken Gözlerinin hayali ile karþý karþýya gelen Aðlayan biriyim Kim alacak o hayalleri gözlerimden kim unutturacak seni
Gözümdeki bu hasret yaðmurunu Kalbimdeki acý veren o gidiþini Ellerimde ellerinin sýcaklýðýný Her gece dualarda dilendiðim seni Kim unutturacak bana
Duydum ki ellere yar olmuþsun Bende elin adamý olmuþum Vay be Sesin kulaðýmda çýnlanýyor þimdi Sen deðil misin sen den baþkasý Kara toprak diyen
Sen ölme be gülüm Ben senin gidiþinin Bir önce ki günündeyim Yarýn olmayacak Ve sen Benim bu deli gönlümden hiç gitmeyeceksin.
Ýbrahim ÇÝFT 09.09.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Karadenizli61 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.