MAZİDEN BİR RÜZGAR ESİP DE GEÇTİ

Maziden aþina bir rüzgar esti
Yýktý geçti çelikten duvarlarýmý
Bir enkaz býraktý hatýralardan
Biraz kül yýðýný, biraz ateþ ve duman
Nasýl da eksilterek geçmiþti zaman

Maziden ansýzýn bir rüzgar esti
Sararmýþ güz yorgunu gülüþlerime
gülüþüm içinde bin aðýt gizli
ben mutluluðun en fukarasý
Ben ki baþý dumanlý daðlar kadar sisli

Bir rüzgar ki anýmsattý bana
zamansýz kaybediþlerimi
sessizce iç çekip, ah ediþimi
Nasýl koparýlýr insan düþlerinden
Nasýl yarým býrakýlýr kanar yarasý
Bir geç kalmýþlýðýn hikayesiydi bu
Vakit ikindi sonrasý

Maziden usul usul bir rüzgar esti
Serdi geçti önüme düne dair ne varsa
Oysaki çoktan vazgeçmiþtim ben
Kabuk baðlamýstý yaralarým,
kanadý bir dem.
Çaresiz tuz bastým bütün acýlarýma
Duayý merhem ettim sancýlarýma

Nerden esti bu rüzgar ansýzýn böyle
Hatýralar saçýldý dört bir yana
Etrafta kanayan can kýrýklarý
Þimdi ne geçmiþe gidebilmek mümkün
Ne de bugünü yaþamak böyle
Ruhumun pusulasý kýrýk, Araf’ta öyle
Maziden bir rüzgar esip de geçti
Ne yazýk
Tutunduðum dallarý kesip de geçti

Ayþegül BAHÇECÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: