Yarým yamalak bir hayatýn içindeyiz...
Bu yarým kalmýþlýklar
Daha ne kadar taþýr bir insaný?
Çoðu insan saatinin durmasýný bekler,
Çoðu insan hayallerini geleceðe yedekler!
Yarým kalanlarýn ne hayali vardýr,
Ne de bir geleceði!
Ne umut dolu bir hayat vardýr yaþayacaðý,
Ne de uzun bir yolu vardýr gideceði!
Yarým kalan adam
Gözünü uzaklara diker
Boynunu büker.
Böyle bir hayatýn gelmiþini geçmiþini; der
Ýçinde biriken zehri,
Dilinden, sözcük sözcük döker!
Yarým kalanlarýn yolu yoktur.
Nereye eseceði belli olmaz,
Yönü yoktur.
Nerede biteceði belli olmaz,
Yýlý yoktur.
Týrnaklarýný geçirip saçlarýnýn teline
Tek tek hepsini söker.
Arkasý yoktur, önü yoktur.
Bir insan yarým kalmýþsa tam olmaz.
Korularý kurur, torularý çürür,
Yarýnlarý çam olmaz!
Gün içinde sürer hengamesi,
zaya gider çýnlayan sesi,
Ve Bir kuytuda kesilir sesi.
Bir günü güzel baþlayýp akþam olmaz.
Yarým kalanlarýn gözleri kör olur
Nefsi duymaz.
Yüreði kor olur
Kimse duymaz.
Yarým kalanlarýn Yüreði yangýn yeridir.
Herkes öyle sanýr ki o bir serseridir.
Nasýl bakarsa baksýn kim
Onlar da bir insanýn eseridir.
Ýnsanlýðýn içinde iklim iklim
Hep üç ileri
Ýki geridir.
Þimdi söylemenin tam yeridir:
Onlarýn yüzü suyu hürmetine döner
Bu kervanlar.
O yarým kalanlar ki
Biteceði günü bekler.
Olmuþ ve olmakta olan her þeyi
O, son geleceðe yedekler!
Çoðu insan saatinin durmasýný bekler.
Ve o insanlar ki
Bu hayattan alacaðýný
Hep ahiretine ekler...
Yarým kalanlar
DuyguseliozaN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.