yüreðim yüreðinle tutulduðunda yörüngem sen yörem sen vataným sen oldun þen þakrak nisanlar uzar gökyüzüne doðru azameti ile buluþur rüzgar güneþ ýþýnlarýnýn
ay tenime küskün solar durur yanaklarýmda ebruli düþler kurarken aklým sen belirirsin gecenin bir anýnda
boðuþuyor þimdi kýrýlýp düþen gece düþlerim hüzünlerin serkeþ kanyonunda
keder topluyorum senin olmadýðýn bu coðrafyada geçen her uzun geceden umut koparýyorum doldurup düþ balonlarýna salýyorum gökyüzüne
ayýklayarak geceyi gündüzünden sen rüzgarlarý estiriyorum mavi perdeli eve sen geliyorsun gecenin bir vaktinde karanlýklarýma inat mavi ýþýklý deniz gözlerinle
ay salýyor kendini mavi perdelerin aralarýndan biz salýnýyoruz tutkunun gizemli sandalýnda ve hýrpalanýyor hüzünler daðýlýp tel tel gözlerim gözlerinle tutulduðunda Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.