ZAMAN YOLCUSU

Çocuk iken yere düþüp çarptýðým
Dizimdeki yara kanar içimde.
Akþam duvara gölgeler yaptýðým
Ýsli lamba yanýp söner içimde.

Toprak yola, yalýn ayak deðdin mi?
Boz bayýrýn yamacýndan çüðdün mü?
Ateþ yakýp deðnek, mengür eðdin mi?
Özlem denen bir kor yanar içimde.

Zehmer ayý kapýdadýr gözümüz
Lapa lapa köz tutardý özümüz
Soðuk vurur tunç olurdu yüzümüz
Saçaktaki karlar donar içimde.

Hatýralar benliðimi sarýyor
Gece gündüz kýt aklýmý yoruyor
Dere tepe beni benden soruyor
Yol üstünde akan pýnar içimde.

Hidayet’im selam söyle obana
Kurda, kuþa cümle yazý yabana
Kýrk yýl önce baðrý yanýk çobana
Gölge olan koca çýnar içimde.

Hidayet GEDÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: