UTANSIN
UTANSIN!...
Her nefesim sensin diyordun bana
Þimdilerde yokmuþ sayan utansýn
Aþkýn taht kurduðu diyardýn bana
Verdiði sözlerden cayan utansýn.
Sen beni çiðnedin sen beni ezdin
Yolunu gözlerken sen gönül gezdin
Ellere bahardýn ömrüme güzdün
Hevesimi yarým koyan utansýn..
Sen gelmeden evvel yoktu bir derdim
Bu defa bahtýmdan gülerim derdim
Çileli bülbülüm gülü mü derdim
Ah-u figanýmý duyan utansýn.
Hasretine þahit saçýmýn aký
Hergece baðrýma vururlar yaký
Vuslata baðladýk derken firaký
Dolmayan yýllara yayan utansýn
Þaþtým feleðimi yoktur kararým
Ne adýný anar ne de ararým
Ben kendi yaramý kendim sararým
Yanýk ciðerimi oyan utansýn.
Býrakmam diyordun elin elimde
Ne dünyada ne de ahir alemde
Herþeyi silerek tek bir kalemde
Gökte yýldýz gibi kayan utansýn...
....
Kalem þiiri unutmasýn dedik yazdýk yine gönülle beraber. Türkü sözü misalince.
....
Dr. Ayþe Ýzci Coþkuner 10/3/2023 ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.