Gönül vuslat ister özü daðlýyor
El ayak terliyor, gözler parlýyor
Sebep iþtiyaktýr özlem baðlýyor
Öyle bir duygu bu sevmekten öte
Nebiler kutbudur kalben sevilir
Uðruna can deðil, canlar verilir
Kelamullah üstüne, niyaz edilir
Öyle bir duygu bu sevmekten öte
O yüce sevgiden ala bulunmaz
Habibi Rab olan nasýl sevilmez
Bedel ölüm olsa asla dönülmez
Öyle bir duygu bu sevmekten öte
Hasan, Hüseyin’i o, çok severdi
Onlar benim iki reyhaným derdi
Birlikte yas tutar mutlak gülerdi
Öyle bir duygu bu sevmekten öte
Sevgiyle, yoðrulmuþ özü, yapýsý
Üflenmiþ ezelde cennet kokusu
Candan sever ümmetinin hepsi
Öyle bir duygu bu sevmekten öte
Kelamullah dedi Hakk’ýn nebisi
Ümmet için araç Cennet kapýsý
Asýl son hedeftir, Rabbim rýzasý
Öyle bir duygu bu sevmekten öte
Her dem sevilmiþtir sevgi timsali
O bize bizse ona, mecnun misali
Sahabe-i kiramsa, can pare ricali
Öyle bir duygu bu, sevmekten öte ..
H.C.ÖRS, Ankara - 11/2009 (Arþiv - 13)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.