Kirazlarý saplarýndan tutup
kulaklarýmýza küpe yapar
sonrada
afiyetle yerdik...
Sizin de kulaðýnýza küpe olsun
o zamanlar
belki geniþtik belki dardýk
ama hepimiz mutlu çocuklardýk...
Yazýn bahçe sulanan hortumlardan
buz gibi su içer
yine de bana mýsýn demezdik
her þey doðaldý
hormonlu bir þey yemezdik...
Sokaklarda minyatür kaleler ile maç yaparken
aðaçlarda sallanan tahta potalarýmýz
basket hevesimizi canlandýrýrdý...
Pazardan dönen teyzelerin
filelerini
evlerine kadar taþýr
aferin ile beraber yüklü bir harçlýk alýrdýk
sonra
sonrasý malum doðru bakkala
aç amca bize iki kola
biri Ayþe’ye birisi de bana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.