Þairleri susmuþ bir kent gibi yüreðim, Perdesi hiç açýlmamýþ pencere. Tozlu yollarýndan Hep gidilmiþ, Hiç gelinmemiþ Uzak bir köy misali. Issýzlýðýna bile Saðýr yüreðim…
Yeni deðil küslüðümüz Çocukluðumdan beri Kandýrýr durur beni. Öyle yalancý ki dünya, Batýrsan iðneyi Patlayacak sanki. Bazen kendinden bile, Soður yüreðim…
Sözcükler tanýmýyor çýktýðý dili, Gövdeler tuzak olmuþ sarýlmalara. Bakýþ gözü kandýrýyor Dokunuþ teni. Issýzlýðýna beni, Çaðýr yüreðim…
Daha yangýn baþlamadan, Hazýrsýn kül olmaya. Ne olur bu sefer susma, Baðýr yüreðim…
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.