sýralý okunmasý gerekir farkýnda deðilim “dur” dediðimin ben “güle güle” diye el salladým aslýnda bir 32 plakalý kamyona elimle “nerelisin” “nereye gidiyorsun” dedim ! “Yalaca” dedi þoförün yanýndaki yer açtý þoför mahallinde “ekmek almaya” diye çýkarým her seher gele gele geliverdim memlekete bu sefer ömürde bir kendim oldum nihayet Allah’ýn kuluyum ayaklarým getirdi kýrk yýl geriye hep düþlerdim iþin aslý ama bu gün; aklýmda bile gelmemiþti kader! Allahýn iþi, kýsmetmiþ demek ki nasibimde varmýþ tekrar gelmek köyü bir daha görmek “!..” nereye gideceðim, buraya kadar gelmiþken tabi ki köyü özledim, biliyorum yarýn kasabanýn pazarý da yeterince geç kaldým zaten bir de yarýný beklemeyeyim ah keþke bir tanýdýðým olsaydý köyden de; bak arabayý kaçýrmýþýyýz yine kim vardýr kim bilir tanýþsam yeðenlerle kimin kapýsýný çalmalýyým birinin birþeyi olamadým meðer ne büyük nimetmiþ çalýnacak bir kapý insanýn bir akrabasýnýn olmasý gidip geleceðim bir adres olmalýymýþ yine! her zamanki gibi araba kaçmýþ. . yine arabayý kaçýrmýþým hayatta bir baþýma kalakaldým bir baþýma tor! iþim zor! var daha çekilecek çileler ve daha Allahým dayanma gücü ver bu çilelere dayanmak dünyadayken cehennemi yaþamak” .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.