Ölümden öte
Saf tutan
Yokluðunun ayazýydý
Bu þehrin kimsesizliði
O yüzden
Sattým
Fikirlerimi
Yaðmur surelerine
Okþayýp
Sabah serinliðinde
Güneþin yanaklarýný
Þiir harmanýnýn yüzünden
Sildim
Emeðin i mgelerini
Sonra
Yutkunup
Korkularýmla öptüm
Korkunun dudaklarýndan
Dili damaðýna karýþtý korkunun
Anlamasýn diye
Öldüðümü kimse
Ölesiye
Seviþip
Cennet kaçkýný bir aþkla
Kendi karanlýðýmý doðurdum
Kendime
Ne bileyim
Akýl gitti
Ýþte
Aklýmdan
Bir deli
Z/amansýzlýða
S/atýlmýþ fikirlerimle
Taylan