Yine kalkýp teker oldun.
Artýk senden bezeceðim.
Kimler þiþirdi de doldun.
Gazýn alýp süzeceðim.
Ayak ucun eðri sanki
Doðrulmuyor bak inanki.
Karþýmdan kalk, durma kanki.
Yeter diyip üzeceðim.
Havalandý yine gözün.
Yumurtladý düþtü sözün.
Sönüp durmuþ eski hýzýn.
Sayfa sayfa yazacaðým.
Döne döne cem ettirdin.
Ateþ atýp od yutturdun
Adýmý baþa tutturdun
Seni yere çizeceðim.
Horlar oldun sözün yavan.
Ýçin bitik, dýþýn civan.
Sular deðmez batsýn havan.
Gökyüzünü bozacaðým.
Sýrrý bilmez, benlik çeken
Kýymýk taþýr sözü diken.
Varsa bileðimi büken.
Taþlar atýp ezeceðim.
Rüzgarýmda zerre çöpsün.
Enin konun küçük çapsýn.
Söyle Birisi ne yapsýn.
Ciðerine sýzacaðým.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.