Ak karýþmýþ saçlarýma. Gece düþmüþ gözlerime. Sen çýkmýþsýn gökyüzüne. Hemde, yýldýzlarýn da üstüne. Üstelik! Mutluluðun zirvesinde. Ve sevenlerin ülkesinde. Ama! Dur biraz... Dur! Dinle bir parça beni!... Bilir misin bana, bu sözleri söyleteni? Özlem, hasret deðil. Analýk duygusu söyletir!.
O gün verdim seni topraða... Alnýndan öpe öpe!... O tertemiz ruhunu yolcu ettim semaya... Selam gönderdim aya, güneþe..
O günden sonra... Topraðýn su istemedi benden.. Çünkü! Hergün, göz yaþlarýmla suladým... Sýktým taþý, topraðý... Senin kokun gelir diye... Baðrýma bastým. Özlemle! Ellerimi parçaladim... Yüreðimi kanatýrcasýna.. Cennet kokulu evladým. Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.