Gitme oðul yaralýsýn dedim!... Bak Komutan izin verdi.... Ýyileþ "Mehmet’im öyle gel" dedi. Oysa, seni tutamadým!... "Gideceðim birliðime" dedin. "Söz verdim arkadaþlarýma!" "Kurban olurum ben!" "Bastýðým her karýþ VATAN topraðýna" Olmaz ANA! "Bak düþman Pusuda!" "Ýnan ki Ana Galip geleceðiz biz bu savaþta!" dedin. Gittin Ellerimi býrakýp boþta. Beklerken Zafer’in haberini. Meðerse, Mektubun posta’da imiþ... Birden! Sabah namazýnda, ses geldi, kulaðýma. Baktým ki KOMUTAN da kapýda. Bir de araç var yanýnda. "ANA" dedi. "Git sarýl oðluna!" Sarýldým taputuna... Eðildim kulaðýna... Dedim ki, "Oðul getirdin bana en þerefli haberi sonunda!" Dedin ki, "Þehidim Ben Ana!’ "Boþuna Aðlama!" Ýçimde ateþler Yansa da... Ne diyeyim KOMUTAN!.. VATAN SAÐ OLSUN!... Dinçer Dayý Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.