Hüzün

Öyle hüzün doluyum ki!
Çizdiklerim hep param parça.
Güneþi görmek için ne çok çaba verdim.
Karanlýklar parçaladý düþlerimi.

Zamanýn kavgalarý masumiyeti öldürdü,
Geçmiþin kavgalarýnda bile masumiyeti varken,
Þimdi kime güvensen,
Doruklardan atýyorlar geleceði.

Beklemek yersiz bir düþünce,
Enkaz altýnda kaldý insanlýk.
Dostum demek sadece bir kelime,
Bir gün konuþuluyor yürek sancýlarý ,
O da öylesine!

Uzaklarda bir bebek çýðlýðý,
Gecenin ayazýnda inletiyor kumaþtan evleri,
Düþünmek istiyor annesi onun geleceðini,
Vaat edilenler ne çok!
Peki!
Ya gerçekleþecek mi?


Sosyal Medyada Paylaşın: