Affet Allah’ým Affet
Yakamýza yapýþtý deprem felaketi
Gitmek bilmiyor
Olup biten felaketler karþýsýnda
Sesim çýkmak istiyor delice
Bir türlü çýkmýyor susuyorum
Sustukça boðuluyorum
Ýçim cayýr cayýr yanarken
Zalim mütahitlerin pervasýz zulmü
Kanatýyor yüreðimde ki tüm yaralarý
El atýp sökmek istiyorum yüreðimi yerinden
Sökemiyorum
Yabancý bir el tutuyor sanki býrakmýyor
Binlerce hayat enkaz altýnda kaldý
Bir hiç uðruna
Hepsinin ayrý bir öyküsü var
Ýnsanýn içini delip geçen
Kimi niþanlý, evlenecek
Kimi evli, çoluklu çocuklu
Kimi hamile, bebek bekliyor
Kimi askerdeki oðlunun yolunu gözlüyor
Kimi çocukluðunu yaþayacak..
Kimi...................du
Hayalleri, Umutlarýyla göçüp gittiler
Gönül hangi acýya katlansýn
Hangi acýdan vazgeçsin
Hangi acýya sessiz kalabilir..?
Giden canlara mý ?
Giden canlarýn geride býraktýðý
öksüz, yetim çocuklara mý?
Ana, babaya, eþe, dosta mý ?
Hangi canlara yanýp tutuþsun..?
Sessiz çýðlýklara gebe kalarak
Yüreðim donup kaldý bir köþede
Elinden oyuncaðý alýnmýþ çocuk gibiyim
Gözleri yaþlý,
Gönlü virane,
Yüreði pare pare yaralý..!
Dua ediyorum Allah’a delice
Ruhlara, topraða.. dinginlik versin diye..
Sen aciz kullarýný affet Allah’ým affet!
22.02.2023 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.