Altý Þubat gecesi Ýki Bin Yirmi Üç’ ün
Saat dört on yedisi, toz kapladý her yeri!
Çoluk çocuk yolcusu beklenmedik bu göçün,
Ülkemizin baðrýna saplandý hýrs hançeri!
Yardým eyle Allah’ým sanadýr ancak niyaz!
Iþýklar gökyüzünü sarmalamýþ bembeyaz,
Sabahýn soðuðunda her yeri kesmiþ ayaz,
Arzýn öfkesine bak andýrýyor mahþeri!
Umutlar çýðlýk çýðlýk dualar sessiz sessiz.
Enkazlarýn altýnda masum canlar nefessiz.
Âlemin sahibinden baþka herkes kimsesiz,
Kimsesiziz Ya Rabbi, hayra çevir þerleri!
Semalara yükselen ne toz ne duman, candý.
Bulutlar kan aðladý karlar kana boyandý.
Buna can mý dayanýr yandý yürekler yandý.
Böyle afet görmedik Nuh Tufanýndan beri!
Buz tutmuþ bedenleri terk ediyorken canlar,
Þehadete yürüdü Buðra’lar Efekan’lar.
Sýzlasa ne olacak kolon kesen vicdanlar,
Akýtmamýþ temele bir damla alýn teri!
Menfaat pazarýnda can alýp can satmýþlar,
Binalarýn harcýna insan kaný katmýþlar,
Yalan ile milleti nasýlda aldatmýþlar,
Nefsinin pezevengi üç beþ densiz serseri!
Demir diye pamuðu baðlamýþlar kolona,
Rabbim bin beterini versin sebep olana.
Nasihat kar eder mi candan arta kalana,
Artýk hiçbir piþmanlýk dünü getirmez geri!
Ankara-12.02.2023
Ümit Zeki SOYUDURU