bencileyin

ne bir cemre düþtü rüyalarýma,
ne vuslat baharý bahçeme benim.
ne gökten yýldýzlar avuçlarýma,
boþ kaldý ellerim ve hayallerim,
yýkýldý tek tek...

kaçtým gölgesinden adýmlarýmýn
düþtüm ufuklarýn derinliðine
kuytu köþesinden köhne yarýnýn
seyrettim zamaný geniþliðine
hep ah çekerek...


erdin polat
Sosyal Medyada Paylaşın: