6 þubat depremin de 260. saatte enkazdan sað çýkarýlan Osman’a, çýktýðý an yazýldý. onun nezdinde depremde kaybettiðimiz tüm çocuklara ithafen .
bir patlamýþ mýsýr bir elma þekeri yeterdi oysa kaplerimimizdeki bu kýrýklýðý iyileþtirmeye belki biraz mutlu olurdu içimizde yarým kalan o çocukluk pencere pervazýný kuþ sesleriyle süslerdik mesela sabahçý sardunyalarý sevindirip erkence Allahýn yuvasýný akþam sefasý çiçekler ile þenleyip gökleri sevindirecek nice tebessüm uçurtmalarý yapýp Mirac niyetine semaya salardýk
bizler betona gömülen anadolu çocuklarýydýk oysa bir pamuk þekeri bir patlamýþ mýsýrdý sadece bekledik ama gelmedi bize o bayram bizde kalkýp Allaha doðru koþtuk ve onun elinden doyumsuz bir þeb-i aruz içtik...
may
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.