Yüreðin taþ kesilmiþ kök salýp da yeþermem Aþka dair ne varsa sayende nokta koydum Çok aðladým yalansýz bundan sonra da gülmem Sessiz çýðlýklarýmý sadece kendim duydum
Sen yönünü kaybetmiþ körebe oynundayken Ayrýlýðýn vebali tek senin boynundayken Daha yolun baþýnda düþlerin koynundayken Kalbimde filizlenmiþ ne ümitlere kýydým
Bu kadar incitmeyi nasýl baþardýn bilmem Yolun cennetim olsa çagýrsan asla gelmem Hayallerimde bile yok artýk huzur bulmam Emeklerim hep boþa sevdayý taþtan oydum
Yapayalnýz bir hayat düþlememiþtim oysa Þimdi incinir oldum gökteki yýldýz kaysa Üstü kalsýn istemem sevda dediðin buysa Sensizliðe büründüm ruhumdan aþký soydum
Ayþegül BAHÇECÝ 26.02.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.