Ütopiklerle Dolu Hayatımda

Ütopiklerle dolu hayatýmda
Belki tek gerçek senin varlýðýndý
Beni hayata götüren her adýmda
Bu aydýnlýk senin karanlýðýndý

Yaþamak isterken mucizeleri
Kahrýnla çürümüþtü geçen yýllar
Yazmak isterken ben bu dizeleri
Bir sana kalemim dokunmadý yâr

Okuyamayacaðýný bilip de
Ona þiirler yazmanýn acýsý
Bir yara diye kalmýþtý içimde
Geçmemiþti yýllar yýlý sancýsý

Anlamsýz kalmýþtý þairlik ruhu
Yazdýðým þiirlerde boðulmayý
Belki de benim imtihaným buydu
Kim bilir, övüncüyle kahrolmayý...

Ne edeyim ben sana ulaþmayan
Ama sana yazýlan þiirleri
Ne edeyim ben sana okunmayan
Ama sana yazýlan þiirleri

Kalemim çalýþýr dilim susardý
Gözlerim yaþ akýtýr ve dalardý
Kendince kavrulan yüreðim vardý
Her geçen gün þiirlerim aðlardý

.
Sosyal Medyada Paylaşın: