ELBİSTAN HÜZÜNLERİ

Gariplik Tepesi’nden bakmaya yürek gerek
Ceyhan Nehri misali akmaya yürek gerek
Sana bakýp aðýtlar yakmaya yürek gerek
Baðrýmýn sol yanýnda atanýmsýn Elbistan!
Kem gözden sakýndýðým vatanýmsýn Elbistan!

Kanlý yaþ akýttýkça gamzelerim nemlendi
Düne dair ne varsa yüreðimde demlendi
Kirpiðimin ucunda gözyaþlarým gemlendi
Gün tükenirken gökte batanýmsýn Elbistan!
Bereketli ovanla vatanýmsýn Elbistan!

Kederin kederimdir, acým bildim acýný
Depreme kurban ettin erkeðini, bacýný
Gayri rüzgâr tarasýn o daðýnýk saçýný
Hain iþbirlikçiye çatanýmsýn Elbistan!
Alperenler diyarý vatanýmsýn Elbistan!

Bu kadim topraklardan gelmiþ geçmiþ nicesi
Þimdi huzura teþne Binboða’nýn yücesi
Yüreðimizi yakar hasretin her hecesi
Kirpiðime gözyaþý katanýmsýn Elbistan!
Ozanlarýn membaý vatanýmsýn Elbistan!

Topraðýnda saklýdýr tarihin hafýzasý
Gönlüm ipekböceði, Ulu Cami kozasý
Senden ayrý kalmaya yok yüreðin rýzasý
Gönlümün döþeðinde yatanýmsýn Elbistan!
Halayýnla, sazýnla vatanýmsýn Elbistan!

Topraða düþenlere ateþ-i suzansýn sen
Adalet kürsüsünde þaþmayan mizansýn sen
Þimdi karakýþtasýn, buz tutmuþ hazansýn sen
Düþerken, ellerimden tutanýmsýn Elbistan!
Karakoç kardeþlerle vatanýmsýn Elbistan!

Ne eksen yetiþirdi Elbistan Ovasý’nda
Ciðer bayram ederdi o munis havasýnda
Nice doyumsuz lezzet saklýydý tavasýnda
Ne zaman darda kalsam yetenimsin Elbistan!
Cývýklama, paçanla vatanýmsýn Elbistan!

Þairler yataðýydý, ilhamdý nicesine
Taþýný deðiþmezdim altýnýn külçesine
Þimdi bir þeyler oldu Maraþ’ýn ilçesine
Gül misali bahçemde bitenimsin Elbistan!
Bülbüllere aþiyan, vatanýmsýn Elbistan!

Gönül seyrangâhýndan nicesi bakýp geçti
Zamanýn oluðundan asýrlar akýp geçti
Zelzeleyle birlikte hasretin yakýp geçti
Çok zamandýr burnumda tütenimsin Elbistan!
Odumu tutuþturan vatanýmsýn Elbistan!

Altý Þubat gününde, gözlerim sende kaldý
Yýkýldý her ne varsa, izlerim sende kaldý
Hâlâ çözemediðim gizlerim sende kaldý
Hüzünkâr bülbül gibi ötenimsin Elbistan!
Canýmý adadýðým vatanýmsýn Elbistan!

Bebe(k)lere yas tuttu, ana baba aðladý
Sinop’tan Anamur’a, ülkem kara baðladý
Þar Daðý’nda feryatlar yürekleri daðladý
Kahramanmaraþ ruhum, bedenimsin Elbistan!
Þafaðýn müjdecisi, vatanýmsýn Elbistan!

M. NÝHAT MALKOÇ





Sosyal Medyada Paylaşın: