Aitlik Bir
Camlarýndan su sýzan bir otobüste
Yarýn olsa da yedeklesek geçmiþi
Tertemiz yalnýzlýk
Umutsuz emelleri var çocuklarýn
Uzunca bir koridorda koþuyor yaramýz
Sonsuz bir yankýnýn çekip gitmesi demek
Delirmiþ bir çiçek, öyle ki unutmuþ açmayý
Ne dinlesemde bastýrsam bu uðultuyu
Bu yalnýzlýðýn uðultusu
Kolayca harcadýðým þu canlarým
Anlarsýn ki hiçbir þey senin deðilmiþ
Bu kadar gizemi nasýl taþýrýz dünyaya
Bu kadar yakýnken nasýlda uzak görünür
Gözlerimiz hatta ellerimizle baðlanmýþ
Tutsak, virane bir þehirden göçüyoruz
Hem tutsak hem kanatsýz
Yýkýlan tüm daðlarý yeniden unutuyoruz
Bir kez daha, belki de son kez daha
Kýskanýr gibi bakmak
Anlamadým ben, nefret sandým
Her gün biraz hüzün bulaþýyor elimize
Biraz daha küçülüyor dürüstlük
Bu sonsuz yangýn devam edecek
Devam etmeli yanýlgý
Uçmalýyýz bu þehirden
Kanatsýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.