Gün batýþýyla içimde yanan Soðuk bir eylül hüznüdür içimde kaybolan Yaðmurlarýn göl oluþturduðu Karasuyun sokaklarýndan geçerken Gözyaþýmla ýslanýr içimdeki yalnýzlýðým Yokluðunda,her baktýðýmda seni görür gözlerim Titreyen bir gecede yükselir nefesim Yokluðunda üþüyerek hiçliðe sarýlýrým Senden ayrý kaldýðým bunca þeyin anýsýna Þiirler yszdým tozlu rafta duran not defterime Eylül akþamlarý sensiz oluca Kahýrlanýr yüreðim, yakarým bir sigara Atarým kendimi Unutulmuþ bir þiirin son dizelerinde Bir kadeh raký söylerim kendime Bu sensiz saatlerimde böyle unuturum seni Sonra,kalkýp giderim,olta atarým sahilde Bir zamanlar,birlikte yapardýk,ne yaparsak Özlem duyarken yalnýz olurmu insan Ben her zaman yanýmda ol isterim Yediðim bir ekmekte, içtiðim bir suda Her zaman sen düþersin aklýma. Her attýðým adýmda,her döndüðüm köþede Sana benzetirim birilerini Daha nasýl anlatayým sana kendimi Her gece ylldýzlara baktýðýmda görürüm gözlerini Onun gözlerinin çok daha güzel olduðunu Görebiliyormusun içimdeki bir eylül hüznünü Seninle birlikte yaþadýðýmýz onca þeyin anýsýna Bir hüzün bu belki de eylül akþamýnda Soruyorum seni kalbime Bilmiyorum göremez oldum seni baktýðým yerde Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.