Sana,benim unuttuðumu söyleseler de Sakýn inanma,yalan bil her þeyi Ýsmin dudaklarýmdan Resmin ellerimden hiç düþmedi ki Her gece rüyamsýn... Gözlerimi buðulayan yaþlarýmsýn Sen olmazsan yýkýlýr bu kent Sakarya nehri gibi bazen susarým Kimsesizdik,yalnýzlýðý seçtik bazen Yaðmurun altýnda ýslanýrdýk Elele tutuþurduk nar çiçekleri titrerken Sular fesleðenleri,nülifer çiçeklerini saklardý
Kimsesizliðe ve yalnýzlýða gitme sakýn Ellerimde son bir demet gül kaldý Derbeder kapýndayým yine karþýndayým Bu son yaðmurda... Kýrgýným dost maskesi takan insanlara Her þey normalmiþ gibi davranýp Arkamdan atýp tutanlara Yaþayacak dermaným kalmadý Yorgun gözlerim Tek bir cümle çýkacak hali kalmamýþ dudaklarýmýn
Kendime kýrgýným Güçlü görünmek zorunda olduðum her an’a Yaðmur bile sabýrsýz yaðmakta dýþarýda.. Birazdan yine sonsuzluk baþlayacak Son bir söz daha söylemek isterim sana. Mesut olduðun günlerin hatýrýna Unutma beni,unutma sevgimi.. YEÞÝLIRMAK Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.