Çocuk olmalýydým köyde öteden beri düþmaným olmalý birileri, birileri için kavgaya tutuþmalýyým baþka birileriyle insan dayak da yemeli olmadýk birine yenilmeli kim haklý, kim haksýz bana ne o bunun, bu þunun adamý dostumun düþmaný düþmaným olmalý düþmanýmýn dostu düþmaným dostumun dostu dostum boðazýma kadar; sefalet, sýkýntý babamýn uydurduðu okul bavulum.. kalemin, defterim kitabým köyde olmalýyým.. . akranlarým da çocuk baþka bir þey deðil ki mutluluk ah o akranlarým! daima hasretini duyduklarým bir ziyafet sofrasýna baðdaþ kurmalýyým, anam yaðlý dolaza iki yumurta kýrmalý armaðaným sütün kaymaðý ellere göstermeden öperek bende sarýlýr ellerini öperdim pýrasa yapraðýna çökelek, gök soðandan “çomaç” dürünmeliyim, komþulardan “cýrt firenk” gömüden palamut pollunpos nohut belki kar’a pekmez, belki taze ayrana gevrek ekmek daþþaklý yoðurda varsa taze sovan, yoksa doðramaca kaþýk sallamalýyým akranlarýmla köyde olmalýyým ! ya da ne bileyim iþte köyde olasý geliyor insanýn köyü özlerim köyü isterim. köydeki akranlarým kardeþlerim gibi tüm köy çocuklarý gibi … þimdi þöyle sedeyað sürülmüþ ýscacýk kaba tandýr ekmek fýrýndan yeni çýkmýþ kömbe haþhaþlý dýðan çöreði banmalýyým pekmeze çocuk olmalýyým köyde bir de; … . “ben miyim dünyada bir bahtý kara (Neþet Ertaþ) tabipler derdime bilir mi çara” www.youtube.com/watch?v=FKd8fhd8Mzo
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.