MEKTUB

Bir mektup yazýyorum ucu birazcýk yýrtýk 
Dayan diyorsun ama dayanýlmýyor artýk 


Ýlk sözüme besmele, selam ile baþladým 
Bildiðin gibi deðil ne neþem var ne tadým 


Dua gönderiyorum saðlýk ve huzur dolu 
Bilmem nasýl ulaþýr yaðmurlu, çamur yolu 


Bazen bizden bahsettim bazý zaman kendimden
Yüreðim çok sýzladý sana olan sevgimden 


Çok þeyler anlatacak bu mektup ikimize
Sýðdýramadým seni yere, göðe, denize 


Tam baþýnda ’’Nasýlsýn caným?’’ demek istedim 
Yok ayýp olur deyip bir nefeslik bekledim 


Tesadüf deðil bunda vardýr ya hayýr ya þer 
Hisler kan aðlar iken duygular böyle düþer 


Satýrlarý terletti içimden çýkan nefes 
Bunlar seni haykýrýp kayalara çarpan ses 


Seni tanýrým sen de beni iyi bilirsin 
Gelemem dersin ama bir gün çýkar gelirsin 


Sabrý metanet bildik  dayandýk ikimiz de 
Ýlkbahar çiçekleri buz tuttu dizimizde 


Sakla bu mektuplarý sana yadigâr olur 
Cana gül olan kalem ele Zülfikar olur 


Içimde bir hazan var aþk þarabý ikrarda 
Goncalar yaprak döktü lale, sümbül firarda 


Bu mektupla Ay, Güneþ, gece bahtiyar oldu
Þu bir avuç yüreðim koca bir diyar oldu


Baktým ki çok þey gitmiþ biten ümitlerimdem
Artýk umut kalmadý yiten ümitlerimden 

Sende yazmak istersen kalem Elinde kalsýn
Gözlerin aðlamasýn selam dilinde kalsýn

Daha çok þeyler var çok, dökülecek dilimden 
Bir türlü yazamadým sana olan sevgimden 



HARUN YILDIRIM 

Sosyal Medyada Paylaşın: