Dolunay Gözlerin
Dolunay Gözlerin
Dolunay gözlerin geceme düþer
Hasretin içerken aklýmý alýr
Yar seni özlerken gözlerim þiþer
Yanaðýmda ýslak hayalin kalýr
Bu nasýl özlemek, nasýl bir rüya!
Sanki koca çölün hasreti suya
Baðrýmda ateþin, yüzümde hayâ
Çýrpýnan heceler dilimde ölür.
Yar sonu olmayan âlem gibisin
Bir aný susmayan kalem gibisin
Þifasý bulunmaz elem gibisin
Aklýmda öldürsem kalpte can bulur.
Ne yapsam olmuyor, dolmuyor yerin
Çýrpýnýp dururum, özlemin derin
Buzlara sarýlsam sönmüyor narýn
Bu gönül cihanda yar seni bilir.
Hoþoðlu dardadýr, sanmayýn güler
Vuslat gelmeyince ölümü diler
Köþeye çekilmiþ yaþýný siler
Ruhum kâh firarda kâh geri gelir.
Mustafa HOÞOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.