Acının Şiddeti

Düþündükçe acý çekiyorum,
Acý çekerken de düþünüyorum.
Bir yýkým içindeyim
Enkazlarda kendimi bulmaktan kaçýyorum
Bir tarafýmda yýkýk bir duvar
Göçük altýnda bir ses duyuyor
Çaresizce aðlýyorum
Bitirdim diyorum
Ýçimde biriktiriyorum
Kollarýmý bir tarafa koydum
Ellerim bir beton bloklarýnýn altýnda ezilmiþ
Sýra sýra öldürülenler dizilmiþ
Yeþil yoncalar arasýnda
Çiçekleri beklerken boþluða düþmüþ
Saðým ölüm, solum ölüm
Soldurdular bu sömürücü çeteler bizi gülüm
Beþlisi var, sarayý var, ve doymayanlar
Çoktan sona erdi þarkýlar ve türküler
Ezgileri bitirdim içimde
Bir kenara koydum sýra sýra ölümü
Bir zamanlar seher vakitlerinde ardýç kuþlarý gibi sekerken
Bir safak vakti yok oldum günü beklerken
Üzerime çiy deðil, çile düþtü tonlarca
Gülmeyi denerken
Þimdi suskunum yorgunum bir keten kuþu gibi
Toygarlar inmedi bu yýl tarlalara
Gagalamaya yem býrakmadý hýrsýzlar
Pazarcik’da Cem Evimiz’e dalmýþlar
Kurþun yaðdýrmýþlar
Kalmadý ne kursaðýmda bir lokma ekmek
Ne de gýrtlaðýmda bir ezgi
Kayboldu gitti içimdeki sezgi
Bitirdim senin gidiþinle her þeyi
Elimi bir kenara koydum ve bekliyorum
Hepinizi ...
Uçup gelsin diye evimize bir dere kuþu
Kýþa inat yuva yapmaktýr onun tutkusu
Acýnýn þiirini koydum bir kenara
Budur yaralarýmýzý yosunu
Hissediyorum þimdi içimde acýnýn en þiddetlisini

H. Hüseyin Arslan - Almanya den, 17.02.2023
Sosyal Medyada Paylaşın: