Kirli Þubat! Gözkapaklarýmý da ýslattýn en sonunda Aðýr aðýr yýkýlan bir tuðla duvarý oldum Nice þehirlerimizi, yýktýn Harabeye çeviren çirkin daðlara çevirdin Ýþitin mi çocuklarýmýzýn iniltisini.
Yýkýntýlarýn altýnda yakýnlarýný arayanlar Yürekleri bir ateþ oldu kaldýrým sokaklarýnda Kýr çiçekler diken oldu gün aðarmadan Dertle sefaletle yükledin hepimizi.
Dertliyim, dostlar dertliyim, Yoksullar yaralýlar sürünürken soðukta, Bir küçük bebek gördüm, Yýkýntýlarýn altýnda onu kurtaran ellere bakýyordu Dostlarým, Bir avuç vurguncu müteahhit, bu acýlarýn aðasý oldu. Ah sen, kirli Þubat Gözkapaklarýmý da yaktýn en sonunda. Söyle, bu senaryo romanoflar’ýn bir Yýlbaþý eðlencesi miydi?
Nuri Daðdelen 17.02.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.